Þessum HÁU(reyndar réttara sagt lágu)alþingismönnum er VARLA sjálfrátt.

Hæstvirtur innanríkisráðherra fullyrðir að hin opinbera stofnun, sem hann hefur nokkur ráð yfir. Hafi EKKI varað við voðaveðri því er gekk yfir norðanvert landið nú á haustmánuðum, nánar til tekið í september. Síðan ÞYKIST vikomandi ráðherra vera svo mikill lýðræðissinni að ekki verði slíkur fundinn, án mikillar leytar. Ekki auðnast honum að treysta einni af hinum BRÁÐNAUÐSYNLEGU ríkisstofnunum sem eru til í landinu. Reyndar skal tekið fram að flestar, aðhaldsaðgerðir"sjálfstæðismanna meðan þeir stjórnuðu, mestpart með framsókn"voru á þann veg að draga vígtennurnar úr slíkum stofnunum. Ýmist með því að leggja þær niður eða að frysta laun starfsmannana, þannig að enginn með VITI sæktist eftir vinnu þar. Hin"hreinræktða vinstristjórn"hefur þrátt fyrir allt REYNT að þrífa upp frjálshyggjuskítinn, við frekar DRÆMAR(aðallega neikvæðar undirtektir.) Samt finnst manni að slíkar aðdróttanir sem hæstvirtur ráðherra hafði í garð þeirrar, bráðnauðsynlegu stofnunar sem veðurstofan er séu hreint ekki til framdráttar. Þar sem yfirgnæfandi fjöldi landsmanna ber ekki traust til hins, háa alþingis hvernig skyldi nú standa á því??????????

Einn sjálfbjarga.

Hér gefur að líta síðueiganda í bíltúr.

Hjólið mín félagsmálastofnun

HelgarAFREKIÐ.

Eitt sem ég hreinlega verð að monta mig af 27. apríl var mér boðið með uppá Eyjafjallajökul, sem er svo sem ekkert til að grobba sig af. Þó framdi ég þann ótrúlega gjörning á toppnum"þó ég segi sjálfur frá" þá vita nú FLESTIR sem þetta blogg lesa að ritari er nú líkastur OFURdrukknum manni þegar hann  situr ekki undir stýri á sínum FJALLAbíl. Afrekið sem ég er alveg æðislega ánægður með var að sá fatlaði þ.e. ég þrammaði einn og óstuddur í sólbráðinni upp á topp snævi þakins steins sem nefnist Goðasteinn, jökullinn er í rúmlega 1650 metra hæð en sé Goðasteininum bætt við reiknast mér til að hæðin sé tæpir 1700 metrar. Heiðskýrt var þarna uppi og útsýnið ó boy ó boy alveg var þetta himneskt, þetta var hrein og bein Mont Everestferð fyrir mig. Tek samt örugglega Everest fjallið þegar ég verð nálægt þeim tindi, svona til að hafa eitthvert annað afrek að monta mig af.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Lagt af stað uppá klettinn.

Stórtíðindi úr Haukadalnum.

Síðastliðna viku hefur borið á töluverðum óróa í og við hverinn Geysi í Haukadal, samkvænt heimildum úr Bláskógabyggð hefur orðið vart mikilla gárna á yfirborði hversins. Síðan hafa nokkrar vatnsrokur komið sem ekki þóttu benda til neins meira, þó ber þess að geta að ein sú hæsta nam einum 12. metrum. Búist er við áframhaldandi óróa í hvernum eitthvað áfram, þó telja kunnugir að RISAgos muni verða í hvernum nú eftir svona á að giska 10. tíma. Í tilefni þess að óvenju margir lögðu leið sína upp að Geysi, skal það tekið fram að um aprílgabb var að ræða.

A. T. H. ATHUGIÐ A. T. H.

Framan af árinu þ. e. janúar þjáðist ritari af heiftarlegri andleysis-bloggleti, síðan er taka átti til við að blogga á ný Þá komu iðnaðarmenn í vinnu til ritara. Þannig að ég óska eftir biðlund fram að mánaðarmótum, þá fer nú andleysisbloggletin að hverfa líkt og snjófargið,

 

 

KVEÐ AÐ SINNI. 

Hef ákveðið.

Erfitt hefur mér fundist að taka þessa ákvörðun, Þeir bloggvinir mínir sem einhverra hluta vegna hafa ekki áhuga á mínum bloggfærslum. Við þá ætla ég að segja að nýársheit mitt er að grisja dálítið í mínum bloggvinahópi sökum anna, Hef ekki undan að lesa alla mína bloggvini, trúlega gildir sama um þá sé tekin talning á bloggvinahópi þeirra.

Smá pæling hjá mér.

Ætla að beina þessari færslu til þónokkurra (samt ört minnkandi hóps.) Hreyfihamlaður hef ég verið í rúm 24 ár. Á þeim tíma hefur orðið umbylting hvað snertir viðhorf til okkar, sem göngum ekki heil (líkamlega) til skógar. Þrátt fyrir þá byltingu sem orðið hefur, finnst "allavega" mér að eilítið vanti uppá að við sem hvorki höfum raddbeitinguna né fínhreyfingarnar í 100% lagi fáum eilitla hundsun, mat mitt er að þar megi úr bæta. Vil ég gefa mér það bessaleyfi að mæla fyrir báða hópa, líkamlega sem og  þroskahefta. Á þessum 24 árum hef ég fundið að þeir sem taka okkur eins og öðrum þ. e. hlusta á okkur burtséð frá hraða orða og hinu líkamlega fasi, hafa ákveðin umframskilning á lífinu. Margir "að mínu áliti" eru gjarnir á að dæma fyrst og síðan er manneskjan dómtekin, smá myndlýking úr dómssal.

 

Er þetta etthvað NÝTT?

Fyrsta frétt á stöð 2 í hádeginu 11,12,07 fjallaði um lægðina (rokið) er gekk yfir landið aðfaranótt þess dags, aðalfréttaefnið í henni var eitthvað í líkingu við þetta. Fjöldi útkalla björgunarsveita var vegna fjúkandi trampólína, mér þykir það nú vera ósköp lítið fréttnæmt núorðið. Það eru fjölmargir hér á skerinu sem láta það ekki breyta neinu hjá sér að taka eitthvað mark á veðurfregnum. Því geri þeir það þurfa þeir hinir sömu að fara að hugsa um hve stórt, dýrt og umfram allt gríðarlega magnað þeir geti keypt næst. Þó vefst svolítið fyrir mér að fólk sem fætt og uppalið er hér á landi skuli láta þessa hlemmi standa úti í garði yfir háveturinn. Skil kannski að fólk telji það óþarfa notkun á heilabúinu=viskustykkinu"í flestum tilfellum" þrátt fyrir þetta tuð í mér,  hefur margsinnis verið sýnt framá að loftslagsbreytingarnar eiga eftir að magnast mikið á komandi áratugum. Fyrrnefndir veðuróvitar gætu trúlega farið til læknis og látið yfirfara INNRÉTTINGUNA sem er á milli eyrnanna.

 

Smá hugmynd að lausn ýmissa TILBÚINNA vandamála. 

MIKILL söknuður.

Er hérna að reyna að rembast við að koma því á framfæri er mér finnst sárlega vanta í okkar menningu núorðið. Hér á þeim árum þegar ég var UNGUR var mikið um að fólk, væri kallað einhverjum kenninefnum (sumum þótti það vera uppnefni) þá á ég við að fólk hafði auðkenni. Dæmi: bloggvinur okkar margra heitir Tómas Þóroddsson lærður kokkur, auðkenni hans var (og er í mínum augum) Tommi kokkur, hins vegar er nafn hans og föðurnafn eitthvað sem rennur auðveldlega saman við alnafna hans. Síðan var mjög algengt að nota nöfn bæjanna er viðkomandi manneskja var alin upp á Dæmi: ég er Harðarson og faðir minn var alltaf nefndur Hörður frá Hallanda (sem er bær í Flóahreppi "gamla" Hraungerðishreppi.)  Sjálfur er ég oft og einatt nefndur Eiríkur á hjólinu. Mikið finnst mér það vera orðið miður að lítið er orðið um slík kenninefni,

Óskyljanleg hegðan.

Er manneskjan orðin jafn skyni skroppin og hinir mállausu vinir mannsins (þ. e. Dýrin.)  Það er nú þannig að fólk virðist vera orðið hætt að hugsa um það að hverri gjörð fylgir afleiðing. Manni fallast nú hendur yfir þessu takmarkalausa: neyslu-einstaklings-vanvirðingarleysi. Ekki er orðið hægt að horfa á þessa annars ágætu og nauðsynlegu fréttatíma, nema að 1-2-3. og jafnvel 4 frétt fjalli um eitthvert hræðilegt slys. Þó er ótrúlegra að í öðru hverju slysi virðast aðrir vegfarendur, keyra framhjá á slíkum ofsahraða að hætta skapist af, fjalli fréttin um umferðarslys. Manni er orðið  órótt  yfir hvers vegna fólk þarf að haga sér með slíkum fávitagangi. Sjálfur þurfti ég á gestrisni heilbrigðiskerfisins að halda fyrir 24-árum síðan. Nú er ástandið orðið þannig að ég er alveg forviða yfir þessari óhemju. Auglýsi hér með eftir, einhverjum snefil af skynsemi hjá fólki, eða er máltækið: MARGUR VERÐUR AF AURUM API, KANNSKI VIÐEIGANDI Í ÞESSUM EFNUM. Nóg er af peningum, geymum þá og notum höfuðið, í eitthvað annað en að verða eins og ég í útliti eða þaðan af verra. Peningana er þá hægt að nýta til þess að bæta svo ekki sé annað en þessa hrörlegu vegi, af því óslepptu  að gera almannatryggingakerfið þannig úr garði að bótaþegar þurfi ekki að lepja dauðan úr skel.